TYGODNIK PODATKOWY z 21 czerwca 10 (nr 118), ARTYKUŁY RÓŻNE

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nr 118 (2749)
21 czerwca 2010
Tygodnik Podatkowy
PODATKI RACHUNKOWOŚĆ AUDYT
SPIS TREŚCI
Ekspert GP
KOMENTARZE
Gdy nie pomagają interpretacje, konieczna
jest nowelizacja przepisów podatkowych
Potwierdzenie odbioru faktur korygujących
a zasada neutralności VAT
strona C2
Majątek firmy musi być zdatny
do użytku pod względem prawnym
ORZECZNICTWO
Wydrukowana z PDF faktura nie pozbawia prawa
do odliczenia podatku
Ocena sytuacji podatnika musi być oparta
na faktach i dokumentach
Wydatki na remont autostrady są kosztem
bezpośrednim
strona C3
Ustawy o podatkach dochodowych pozwalają amortyzować środki trwałe, które
są związane z działalnością gospodarczą. Poszczególne metody amortyzacji zostały
obwarowane wieloma warunkami. Z orzecznictwa sądowego wynika, że podatnicy mają
wiele problemów z prawidłowym rozliczeniem amortyzacji. W większości przypadków
sądy administracyjne nie są pobłażliwe dla podatników. Przede wszystkim nie zgadzają
się na amortyzację środków trwałych niekompletnych czy niezdatnych do użytku
w dniu przyjęcia ich do używania. Podatnicy muszą pamiętać, że pojęcia te dotyczą
także prawnych warunków użytkowania danego składnika majątkowego.
INTERPRETACJE
Cały VAT od zakupu auta ciężarowego i paliwa
podlega odliczeniu
Bez 12-miesięcznego meldunku nie można
skorzystać z ulgi w PIT
Emerytura z Banku Światowego jest objęta
podatkiem dochodowym
strona C4
ROZLICZENIA VAT
Pierwsze zasiedlenie nieruchomości uniemożliwia
skorzystanie ze zwolnienia z VAT
strony C7–C10
strona C5
Ważny termin
ROZLICZENIA W UNII EUROPEJSKIEJ
Na Słowacji emerytury są zwolnione
z podatku dochodowego
strona C6
PODATKI DOCHODOWE
Odszkodowanie wypłacone kontrahentowi może
stanowić koszt uzyskania przychodu
strona C11
6 PYTAŃ DO...
Co zmieniło się w kontrolach szczególnego
nadzoru podatkowego
Kompletne sprawozdania finansowe
spółki trzeba zatwierdzić do 30 czerwca
strona C12
Spółki, których rok obrotowy pokry-
wa się z rokiem kalendarzowym,
muszą do końca czerwca 2010 roku
zatwierdzić roczne sprawozdania fi-
nansowe za 2009 rok. Obowiązek
taki nakładają na nie przepisy usta-
wy o rachunkowości.
Obowiązek zatwierdzenia rocznego
sprawozdania finansowego spoczywa
na organie zatwierdzającym, który
zgodnie z obowiązującymi daną jed-
nostkę uregulowaniami jest do tego
uprawniony na mocy statutu, umowy
lub prawa własności. Zanim jednak or-
gan zatwierdzi sprawozdanie, powi-
nien sprawdzić, czy zostało ono podpi-
sane przez wszystkie uprawnione do
tego osoby, tzn. osobę, której powierzo-
no prowadzenie ksiąg rachunkowych
w danej jednostce, a także kierownika
jednostki. Jeśli natomiast jednostką
kieruje organ wieloosobowy, sprawoz-
danie powinni podpisać wszyscy człon-
kowie tego organu. W sytuacji, gdy któ-
rykolwiek z tych podmiotów odmówi
podpisu, powinien dołączyć do spra-
wozdania uzasadnienie takiej odmowy.
Ponadto przed podpisaniem sprawoz-
dania należy sprawdzić, czy podlegało
ono badaniu przez biegłego rewidenta
i czy warunek ten został spełniony.
Sprawozdanie finansowe składa się z:
bilansu; rachunku zysków i strat; infor-
macji dodatkowej, obejmującej wpro-
wadzenie do sprawozdania finansowe-
go oraz dodatkowe informacje i obja-
śnienia. W bilansie wykazuje się stany
aktywów i pasywów na dzień kończą-
cy dany rok i poprzedni rok obrotowy.
W rachunku zysków i strat wykazuje
się oddzielnie przychody, koszty, zyski
i straty oraz obowiązkowe obciążenia
wyniku finansowego za dany i poprzed-
ni rok obrotowy. Jeśli jednostka prze-
widuje zaprzestanie określonego za-
kresu działalności mającego wpływ na
przychody i koszty przyszłych okresów
sprawozdawczych, przy zachowaniu
zasady kontynuacji – odpowiednie
przychody i koszty z tym związane na-
leży wykazać odrębnie od przychodów
i kosztów działalności kontynuowanej.
Natomiast informacja dodatkowa po-
winna zawierać istotne dane i objaśnie-
nia niezbędne do tego, aby sprawozda-
nie finansowe odpowiadało warunkom
określonym w art. 4 ust. 1 ustawy o ra-
chunkowości, a w szczególności obej-
mować:
1) wprowadzenie do sprawozdania fi-
nansowego, zawierające opis przyjętych
zasad (polityki) rachunkowości, w tym
metod wyceny i sporządzenia sprawoz-
dania finansowego w zakresie, w jakim
ustawa pozostawia jednostce prawo wy-
boru, oraz przedstawienie przyczyn
i skutków ich ewentualnych zmian
w stosunku do roku poprzedzającego;
2) dodatkowe informacje i objaśnienia:
a) do pozycji bilansu, rachunku zy-
sków i strat, zestawienia zmian w ka-
pitale (funduszu) własnym oraz ra-
chunku przepływów pieniężnych za
okresy sprawozdawcze objęte spra-
wozdaniem finansowym,
b) proponowany podział zysku lub po-
krycia straty,
c) podstawowe informacje dotyczące
pracowników i organów jednostki,
d) inne istotne informacje dla zrozu-
mienia sprawozdania finansowego.
Po zatwierdzeniu sprawozdania fi-
nansowego kierownik jednostki musi
w ciągu 15 dni złożyć je w Krajowym
Rejestrze Sądowym, a gdy raport rocz-
ny podlega badaniu przez biegłego re-
widenta, sprawozdanie należy również
w ciągu 15 dni złożyć w Monitorze Pol-
skim B.
Należy pamiętać, że nie podda spra-
wozdania badaniu, gdy istniał taki obo-
wiązek, nie złoży rocznego sprawozda-
nia finansowego do KRS, nie złoży
sprawozdania do ogłoszenia w Moni-
torze Polskim B, może ponieść karę
w formie grzywny lub ograniczenia
wolności.
PORADNIA PODATKOWA
Jak zarejestrować się dla potrzeb VAT
Czy kupujący musi wystąpić o zaświadczenie
Kiedy przedsiębiorca staje się podatnikiem VAT
Czy fiskus może badać celowość kosztów
Jakie uprawnienia dostaną doradcy
strona C13
RACHUNKOWOŚĆ
Samochód wykorzystywany w działalności
gospodarczej jest środkiem trwałym
strona C14
INTERWENCJA
Kiedy wydatki na spotkanie w restauracji
z kontrahentem mogą być kosztem podatkowym
strona C15
WSKAŹNIKI
strona C16
Za tydzień
(SF)
Rozliczanie działalności sezonowej
w interpretacjach podatkowych
Podstawa prawna
Art. 46 – 54 ustawy z 29 września 1994 r.
o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 152,
poz. 1223 z późn. zm.).
C
2
Tygodnik Podatkowy
21 czerwca 2010
nr 118 (2749)
www.gazetaprawna.pl
Komentarze
NOWE PRAWO
Gdy nie pomagają interpretacje, konieczna
jest nowelizacja przepisów podatkowych
Wyższe limity zwrotu VAT
za materiały budowlane
Od 1 lipca 2010 r. podatnicy, którzy ponieśli wydatki
związane z budową lub remontem domu, otrzymają
wyższy zwrot części VAT zawartego w cenie mate-
riałów budowlanych.
Osoby fizyczne ponoszące wydatki na budowę nowego
domu lub remont dotychczasowego lokum mogą starać
się o zwrot części podatku od towarów i usług, zawar-
tego w cenie materiałów budowlanych. W tym celu mu-
szą w urzędzie skarbowym złożyć stosowny wniosek
udokumentowany fakturami. Zwrot VAT obejmuje
okresy pięcioletnie, licząc od daty złożenia pierwszego
wniosku, a jego wielkość jest limitowana. Czynniki,
które mają wpływ na kwotę limitu, to: pozwolenie na bu-
dowę (w przypadku budowy domu), korzystanie przez
daną osobę z ulgi mieszkaniowej i oczywiście cena
1 mkw. powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego,
ogłoszona przed kwartałem złożenia wniosku o zwrot
wydatków. W sytuacji, gdy cena ta ulega podwyższeniu,
to również pięcioletnie limity zwrotu VAT wzrastają.
I z taką sytuacją mamy do czynienia od 1 lipca 2010 r.
Ponieważ za I kwartał 2010 r. cena 1 mkw. powierzchni
użytkowej budynku mieszkalnego wyniosła 4372 zł, to
limit zwrotu części VAT wyniesie od 1 lipca 37 627,62 zł
– dla inwestycji wymagających pozwolenia na budowę,
oraz 16 126,12 zł – w przypadku remontu. Dla porówna-
nia – cena 1 mkw. w IV kwartale 2009 r. wynosiła
3964 zł, zatem dotychczasowy limit zwrotu to 34 116,17 zł
– dla inwestycji wymagających pozwolenia na budowę,
oraz 14 621,21 zł – przy remoncie. Jak widać, osoby fizycz-
ne, które poniosły wydatki na zakup materiałów budow-
lanych i złożą wniosek o zwrot części VAT zawartego
w cenie tego zakupu w III kwartale 2010 roku, będą mo-
gły otrzymać o 3,5 tys. zł więcej (w przypadku pozwo-
lenia na budowę) niż do 30 czerwca i o 1,5 tys. zł więcej
przy remoncie. Jak widać, ze złożeniem wniosku war-
to poczekać tych kilka dni (oczywiście dotyczy to podat-
ników, których okres pięcioletni kończy się po 1 lipca
2010 r.), by otrzymać wyższy zwrot.
Należy dodać, że niższe limity przysługują tym oso-
bom, które z tytułu nabycia tych samych materiałów
budowlanych korzystały z ulgi remontowej w PIT w la-
tach 2004 – 2005. W takim przypadku odzyskają 30
478,52 zł dla inwestycji wymagających pozwolenia na
budowę oraz 13 062,22 zł przy remoncie.
Podatnicy składający podania o zwrot po 1 lipca mu-
szą pamiętać, że jeśli jest to ich kolejny wniosek w ra-
mach okresu pięcioletniego, to od kwoty obowiązujące-
go w III kwartale limitu muszą odjąć kwoty zwrotu, ja-
kie otrzymali w ramach złożonych już wniosków.
Przy składaniu wniosku trzeba też pamiętać o udoku-
mentowaniu tytułu prawnego do danej nieruchomo-
ści (tzn. trzeba złożyć kopię dokumentu potwierdza-
jącego tytuł własności, użytkowania wieczystego, ko-
pię umowy najmu, dzierżawy, spółdzielczego prawa
do lokalu).
Warto też przypomnieć, że urząd skarbowy ma moż-
liwość zwrotu VAT na dwa sposoby. Jeśli prawidło-
wość złożonego przez podatnika wniosku nie budzi
zastrzeżeń fiskusa, to urząd skarbowy wypłaca kwo-
tę zwrotu ustaloną we wniosku bez wydawania decy-
zji. Zasadniczo jednak urząd wydaje decyzję określa-
jącą kwotę zwrotu. Od trybu dokonania zwrotu zale-
ży termin otrzymania pieniędzy. Jeśli zwrot następu-
je na podstawie decyzji, urząd ma cztery miesiące na
jej wydanie, a zwrot należy wypłacić do 25. dnia od da-
ty doręczenia tej decyzji. W drugim przypadku, gdy
decyzja nie jest konieczna, urząd wypłaci pieniądze
w ciągu czterech miesięcy od daty złożenia wniosku
o zwrot.
Zamieszanie związane z interpre-
tacją przepisów dotyczących po-
datkowych konsekwencji transakcji
dokonywanych przez spółki oso-
bowe trwało kilka lat. Organy
podatkowe próbowały ratować
sytuację, wydając kontrowersyjne
interpretacje przepisów. Okazało
się, że taka polityka nie może
być utrzymana i konieczna jest no-
welizacja.
Obecne przepisy regulujące podatki
dochodowe pozostawiają wiele do ży-
czenia, jeśli chodzi o regulacje dotyczą-
ce opodatkowania dochodów osiąga-
nych przez spółki osobowe. Brak pre-
cyzyjnych przepisów często prowadzi
do nadmiernego obciążania podatni-
ków, lecz jak się okazuje – nieprecyzyj-
ne przepisy to broń obosieczna. Podat-
nicy często bowiem wykorzystują spół-
ki osobowe do przeprowadzania dzia-
łań optymalizacyjnych.
Organy państwa przez ostatnie lata nie
spieszyły się z uregulowaniem panują-
cego chaosu interpretacyjnego. Raczej
stosowane były działania doraźne, spro-
wadzające się do interpretowania istnie-
jących przepisów w sposób możliwe naj-
korzystniejszy dla budżetu.
Przykładem opisanej polityki są wła-
śnie interpretacje przepisów dotyczą-
ce opodatkowania dochodów związa-
nych z działalnością spółek osobowych.
Korzystając ze wspomnianej nieścisło-
ści przepisów, podatnicy wykorzysty-
wali spółki osobowe w celu podwyższe-
Artur Cmoch
doradca podatkowy, wspólnik
w kancelarii Grynhoff Woźny i Wspólnicy
letnią praktykę i zaczęły zajmować sta-
nowisko, zgodnie z którym wniesienie
wkładu niepieniężnego do spółki oso-
bowej podlega opodatkowaniu podat-
kiem dochodowym. Sądy administra-
cyjne nie miały jednak wątpliwości
i w sporze z organami przyznawały ra-
cję podatnikom, potwierdzając, że
wniesienie wspomnianego wkładu jest
podatkowo neutralne.
Co zrobiły organy podatkowe? Zmieni-
ły taktykę. W kolejnych interpretacjach
uznawały już, że wniesienie wkładu nie-
pieniężnego do spółki osobowej nie pod-
lega opodatkowaniu podatkiem docho-
dowym, natomiast zmieniły zdanie co do
możliwości wyceny wnoszonych skład-
ników majątkowych według ich warto-
ści rynkowej. W tym miejscu należy
przypomnieć, że jedną z zasad systemu
podatkowego wyrażoną w Ordynacji po-
datkowej jest prowadzenie postępowa-
nia w sposób budzący zaufanie podatni-
ków. Czy można mówić o przestrzeganiu
tej zasady w sytuacji, w której organy po-
datkowe dowolnie zmieniają zdanie,
w zależności od tego, która z interpreta-
cji będzie korzystniejsza z punktu widze-
nia interesu budżetu państwa?
Pozostaje mieć nadzieję, że ta takty-
ka organów podatkowych nie będzie
kontynuowana i w przypadku wystą-
pienia rozbieżności w zakresie inter-
pretacji przepisów właściwe organy
przystąpią do pracy nad zmianami
przepisów, zamiast stosować doraźne
rozwiązania.
nia wartości początkowej składników
majątkowych. W wydawanych inter-
pretacjach organy potwierdzały, że
składniki majątkowe wniesione do
spółki osobowej w formie wkładu nie-
pieniężnego mogą zostać wycenione po
wartości rynkowej z dnia wniesienia
wkładu. Co więcej, wartość ta była jed-
nocześnie uznawana za koszt uzyska-
nia przychodów w przypadku zbycia
tych składników. Jednocześnie organy
podatkowe potwierdzały, że wniesienie
do spółki osobowej wkładu niepienięż-
nego nie podlega opodatkowaniu po-
datkiem dochodowym.
Z punktu widzenia organów podatko-
wych taki stan rzeczy był nie do zaak-
ceptowania. Jednak zamiast podjęcia
przez Ministerstwo Finansów prac nad
odpowiednią nowelizacją przepisów
zdecydowano się na podjęcie kroków
doraźnych. Na czym one polegały?
Otóż organy podatkowe wydające in-
terpretacje przepisów zmieniły długo-
(EM)
Potwierdzenie odbioru faktur korygujących
a zasada neutralności VAT
Krajowe przepisy w zakresie VAT
uzależniają skuteczność obniżenia
podstawy opodatkowania
od uzyskania od odbiorcy towarów
lub usług potwierdzenia odbioru
faktury korygującej. W praktyce
obrotu gospodarczego często
występują sytuacje, w których
odbiorca towarów lub usług nie
dostarcza takiego potwierdzenia
do wystawcy w okresie rozliczenio-
wym, w którym została wystawiona
faktura korygująca.
W opisanym przypadku, w świetle art. 29
ust. 4a ustawy o VAT, podatnik nie jest
uprawniony do obniżenia podatku należ-
nego w okresie rozliczeniowym, w któ-
rym faktycznemu obniżeniu uległ obrót.
Z drugiej strony, podatnik jest zobowią-
zany do zwrotu na rzecz nabywcy towa-
ru lub usługi środków pieniężnych stano-
wiących różnicę między fakturą pierwot-
ną a fakturą korygującą. Taka sytuacja
powoduje naruszenie podstawowej zasa-
dy, na której oparty jest wspólnotowy sys-
tem VAT, tj. zasady neutralności. Zgod-
nie z tą zasadą VAT powinien obciążać
ostatni etap obrotu, jakim jest konsump-
cja towarów bądź usług. Ciężaru ekono-
micznego podatku od towarów i usług nie
może ponosić podatnik, natomiast powi-
nien go ponosić ostateczny odbiorca to-
warów lub usług, czyli konsument.
Trzeba również pamiętać, że polskie
przepisy nie przewidują żadnego formal-
nego mechanizmu umożliwiającego wy-
Kamil Lewandowski
doradca podatkowy
w kancelarii Parulski & Wspólnicy
bioru faktury korygującej, a to przecież
stanowi naruszenie zasady neutralności.
Taki stan rzeczy już od jakiegoś czasu
spotyka się ze słusznym sprzeciwem po-
datników, którzy opierając się na regu-
lacjach prawa wspólnotowego, walczą
o prawo do obniżenia podatku należne-
go w okresie rozliczeniowym, w którym
obrót został faktycznie obniżony. Naj-
częściej wybieraną drogą jest złożenie
wniosku o interpretacje indywidualną
do ministra finansów. Oczywiście dyrek-
torzy izb skarbowych wytrwale przed-
stawiają stanowisko, zgodnie z którym
potwierdzenie odbioru faktury korygu-
jącej należy posiadać. Tak naprawdę do-
piero na poziomie sądu administracyj-
nego podatnik ma szansę na potwier-
dzenie swojego prawa mającego oparcie
w zasadzie neutralności VAT. W obecnej
sytuacji przepisy prawa wspólnotowe-
go, orzeczenia Trybunału Sprawiedli-
wości UE oraz krajowych sądów admi-
nistracyjnych powinny być wyraźnym
sygnałem dla ustawodawcy, że należy
dostosować przepisy krajowe tak, aby
nie naruszały nie tylko zasady neutral-
ności, ale również zasady proporcjonal-
ności.
(SF)
egzekwowanie od odbiorcy towaru lub
usługi potwierdzenia odbioru faktury ko-
rygującej. Brak takiego mechanizmu po-
woduje, że uprawnienia podatnika wysta-
wiającego fakturę korygującą uzależnio-
ne są całkowicie od działań podejmowa-
nych przez odbiorcę faktury. Skutkiem
braku działań po stronie odbiorcy faktu-
ry jest brak potwierdzenia odbioru faktu-
ry korygującej lub otrzymanie potwier-
dzenia z opóźnieniem przez podatnika (w
późniejszym okresie niż okres rozliczenio-
wy, w którym została wystawiona faktu-
ra korygująca). W konsekwencji podatnik
ponosi ekonomiczny ciężar podatku do
momentu otrzymania potwierdzenia od-
Podstawa prawna
Ustawa z 4 marca 2010 r. o zmianie ustawy o zwrocie osobom
fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem
mieszkaniowym (Dz.U. nr 56, poz. 338).
Ustawa z 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektó-
rych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym
(Dz.U. nr 177, poz. 1468 z późn. zm.).
(EM)
Tygodnik
Podatkowy
Redaktor prowadzący: Ewa Ciechanowska,
tel. 22 530 40 44,
ewa.ciechanowska@infor.pl
Nowe formularze akcyzowe: AKC – 4/D
i dokument dostawy wyrobów objętych zwolnieniem z akcyzy
Tylko na
>
www.ksiegowosc.gazetaprawna.pl
Dla prenumeratorów darmowy dostęp do serwisu po zalogowaniu
21 czerwca 2010
nr 118 (2749)
www.gazetaprawna.pl
Tygodnik Podatkowy
C
3
Orzecznictwo
NACZELNY SĄD ADMINISTRACYJNY
o podatku od towarów i usług
Wydrukowana z PDF faktura nie pozbawia prawa do odliczenia podatku
TEZA
Podatnicy mogą sporządzać
i przesłać faktury VAT w formie
elektronicznej, pod warunkiem
że zostaną one następnie druko-
wane i przechowywane w for-
mie papierowej przez obie stro-
ny transakcji.
nie będą to faktury elektronicz-
ne z podpisem elektronicznym.
Organ podatkowy nie zgodził
się na przyjęcie takiej zasady.
W jego ocenie otrzymanie fak-
tury (faktury korygujące) po-
przez systemy elektroniczne,
bez stosowania przepisów regu-
lujących tę materię, powoduje,
że nie są to dokumenty wpro-
wadzone do obrotu prawnego.
równo sporządza, jak i przesyła
nabywcy faktury w formie elek-
tronicznej, które następnie są
przechowywane przez obie stro-
ny w tej samej formie (bez prze-
noszenia ich treści na dokument
w formie papierowej). I druga,
w której podatnik sporządza
i przesyła faktury w formie nie-
papierowej, ale są one przy tym
– przez obie strony transakcji –
drukowane i przechowywane
w formie papierowej, a nie elek-
tronicznej.
Zdaniem NSA analiza treści
rozporządzenia ministra finan-
sów z 14 lipca 2004 r. w sprawie
wystawiania oraz przesyłania
faktur w formie elektronicznej
wyraźnie wskazuje, że prawo-
dawca wprost uregulował
w tym akcie prawnym tylko
pierwszą ze wskazanych sytu-
acji. W związku z tym rozporzą-
dzenie to nie odnosi się do fak-
tur, które są sporządzane
i przekazywane w formie elek-
tronicznej, a następnie druko-
wane i przechowywane w for-
mie papierowej.
W uzasadnieniu sąd zauważył
też, że przepisy krajowe doty-
czące faktur elektronicznych są
oparte na przepisach Dyrekty-
wy 2006/112/WE. Z analizy
przepisów dyrektywy wynika,
że państwa członkowskie mogą
dopuścić – jako inną metodę –
przesyłanie i udostępnianie fak-
tur w formie elektronicznej bez
wykorzystania żadnej z dwóch
metod, tj. zaawansowanego
podpisu elektronicznego czy
EDI. Ponadto państwa człon-
kowskie nie mogą ograniczać
możliwości sporządzania i prze-
syłania faktur w formie elektro-
nicznej wyłącznie do sytuacji,
w których również przechowy-
wanie tych faktur będzie nastę-
powało w formie elektronicznej
(art. 234 Dyrektywy).
W świetle prawa wspólnotowe-
go podatnicy powinni mieć
w prawodawstwie krajowym za-
gwarantowaną możliwość spo-
rządzania i przesyłania faktur
w formie elektronicznej, bez ko-
nieczności przechowywania ich
w tej samej formie. Polskie prze-
pisy krajowe w sprawie faktur
elektronicznych (przy braku in-
nych regulacji w tym zakresie)
wprost regulują wyłącznie sytu-
acje, w których zarówno spo-
rządzenie, jak i przesłanie oraz
przechowywanie tych faktur na-
stępuje w formie elektronicznej.
Zdaniem NSA tylko w przy-
padku faktur wystawianych,
przekazywanych i przechowy-
wanych w formie elektronicznej
prawodawca wprost wysłowił
wymóg zaopatrzenia tych fak-
tur w bezpieczny podpis elek-
troniczny lub zabezpieczenia
ich poprzez wymianę danych
elektronicznych (EDI). W przy-
padku gdy faktury nie będą
przechowywane w formie elek-
tronicznej, ustawodawca nie
wymaga żadnej z tych dwóch
metod uwierzytelniania auten-
tyczności pochodzenia faktur
i integralności ich treści.
Wyrok NSA z 20 maja 2010 r.,
sygn. akt I FSK 1444/09, niepu-
blikowany.
STAN FAKTYCZNY
Spółka wystąpiła o interpreta-
cję podatkową w VAT. Wyjaśni-
ła, że prowadzi działalność
w zakresie handlu detalicznego.
Spółka zapytała, czy może jako
dokument uprawniający do od-
liczenia VAT traktować fakturę
VAT i fakturę korygującą otrzy-
mane w postaci papierowej dro-
gą elektroniczną (za pośrednic-
twem faksu lub poczty elektro-
nicznej). Spółka zastrzegła, że
Z UZASADNIENIA
Sąd I instancji podzielił stano-
wisko fiskusa i oddalił skargę
spółki. Jednak Naczelny Sąd
Administracyjny uchylił ten wy-
rok. Sąd rozróżnił dwie sytuacje,
jakie mogą wystąpić w obrocie
gospodarczym. Pierwsza, w któ-
rej podatnik VAT dokonujący
czynności opodatkowanych za-
WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W ŁODZI
o restrukturyzacji
Ocena sytuacji podatnika musi być oparta na faktach i dokumentach
TEZA
Ustawa o restrukturyzacji jest
adresowana tylko do tych
przedsiębiorców, którzy mimo
trudnej sytuacji ekonomicznej
mają perspektywy rozwoju i są
w stanie określić działania, ja-
kie powinny być realizowane
w celu ustabilizowania kondy-
cji finansowej i dalszego rozwo-
ju, a także stwarzają warunki
na wzrost zatrudnienia. Ocena
sytuacji podatnika nie może
być oparta na jego intencjach
i zamierzeniach, ale na faktach.
zał, że jego sytuacja jest trudna,
a powodów tego upatruje w re-
cesji na rynku usług reklamo-
wych i poligraficznych, tenden-
cji zleceniodawców do wyelimi-
nowania z rynku pośredników
oraz na skutek uciążliwej kon-
troli inspektorów kontroli skar-
bowej. Podatnik podkreślił, że
wydane przeciwko niemu decy-
zje podatkowe zostały przez
niego zakwestionowane. Ponad-
to zakwalifikowanie do restruk-
turyzacji pozwoli normalnie
funkcjonować. Podejmuje on
bowiem działania na pozyska-
nie kontraktów z przemysłem
farmaceutycznym oraz tekstyl-
nym.
Początkowo organ podat-
kowy zawiesił postępowanie
o restrukturyzację z uwagi
na to, że część zaległości
była sporna. Po rozstrzy-
gnięciu spraw przez sąd ad-
ministracyjny wnioskodaw-
ca przedstawił na piśmie ak-
tualną informację o działal-
ności firmy.
Organy podatkowe odmówi-
ły objęcia restrukturyzacją za-
ległości podatkowych podatni-
ka. Ostatecznie zaś postępo-
wanie restrukturyzacyjne zo-
stało umorzone. Organy
podatkowe uznały, że zamie-
rzone działania nie rokują po-
wodzenia przeciwdziałania
zjawiskom z art. 1 ust. 2 ustawy
z 30 sierpnia 2002 r. o restruk-
turyzacji niektórych należno-
ści publicznoprawnych od
przedsiębiorców (Dz.U. nr 155,
poz. 1287 z późn. zm.).
Z UZASADNIENIA
Wojewódzki Sąd Administra-
cyjny w Łodzi oddalił skargę
podatnika. Sąd zauważył, że
przepisy ustawy o restruk-
turyzacji odnoszą się do ta-
kich przedsiębiorców, których
sytuacja finansowa nie jest
najlepsza. Wyrazem tego
w szczególności ma być utra-
ta zdolności konkurowania na
rynku, wyrażającą się zwłasz-
cza w znacznym stopniu:
zmniejszeniem obrotów, nad-
mierną zdolnością produkcyj-
ną, wzrostem zapasów, spad-
kiem zyskowności lub pono-
szeniem strat, jak również
wzrostem zadłużenia i bra-
kiem możliwości uzyskania
bankowych kredytów, porę-
czeń lub gwarancji. Celem
programu restrukturyzacyj-
nego ma być poprawa sytuacji
finansowej przedsiębiorcy,
stworzenie perspektyw jego
rozwoju oraz tworzenie no-
wych miejsc pracy.
W ocenie sądu ponieważ ce-
lem restrukturyzacji jest po-
prawa sytuacji finansowej
firm, dla zobrazowania aktu-
alnej sytuacji, w jakiej się
znajdują, bez wątpienia ist-
nieje konieczność spojrzenia
na dotychczasowe poczyna-
nia w zakresie prowadzonej
działalności gospodarczej.
Sąd przypomniał, że celem
restrukturyzacji jest udziele-
niu ulgi w spłacie zaległości
poprzez działania długofalo-
we, przy zachowaniu prowa-
dzenia działalności gospo-
darczej przynajmniej przez
czas założony przez ustawo-
dawcę w ustawie restruktu-
ryzacyjnej. Z tych względów,
zdaniem WSA, konieczność
poznania sytuacji ekono-
micznej firmy skarżącego by-
ła niezbędna. Nie może o tym
stanowić jedynie ocena za-
mierzeń i intencji podatnika.
Tylko posiadana wiedza or-
ganu o określonej stabilizacji
ekonomiczno-finansowej
strony, wyniesiona z analizy
zgromadzonych dowodów
pozwala na podjęcie progno-
zy, czy cele restrukturyzacji
w przypadku objęcia nią zo-
staną osiągnięte.
Wyrok WSA w Łodzi z 31 maja
2010 r., sygn. akt I SA/Łd
340/10, niepublikowany.
STAN FAKTYCZNY
W listopadzie 2002 r. podatnik
złożył wniosek o restrukturyza-
cję zaległości podatkowych
w podatku dochodowym oraz
w VAT. W uzasadnieniu wska-
WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY W GDAŃSKU
o podatku dochodowym od osób prawnych
Wydatki na remont autostrady są kosztem bezpośrednim
TEZA
Kwota wypłacona spółce na
tzw. rehabilitację autostrady nie
jest elementem wynagrodzenia
za normalne usługi świadczone
przez koncesjonariusza. Koszty
poniesione w przyszłości na
każdą konkretną pracę związa-
ną z rehabilitacją autostrady
należy rozliczać na bieżąco jako
koszty bezpośrednie.
Koncesja została przyznana do
roku 2039.
Spółka miała wątpliwości
w zakresie opodatkowania
przychodu w postaci kwot na
rehabilitację.
Kwota na rehabilitację to
wszystkie koszty, które zostały
lub mają zostać poniesione w ra-
mach remontu autostrady (m.in.
remont nawierzchni drogi, urzą-
dzenie organizacji i bezpieczeń-
stwa ruchu, budowli, budynków
i urządzeń towarzyszących auto-
stradzie). Organ orzekł, że kosz-
ty uzyskania przychodów zwią-
zane z rehabilitacją autostrady
stanowią tzw. koszty pośrednie.
ty na rehabilitację nie można
uznać za świadczenie analogicz-
ne do pozostałych elementów
wynagrodzenia za dostępność.
Zdaniem sądu kwota wypłacona
skarżącej na rehabilitację nie
jest w rzeczywistości elemen-
tem wynagrodzenia za normal-
ne usługi świadczone przez kon-
cesjonariusza i zasadniczo róż-
ni się od pozostałych jego
składników. Ta część płaconego
wynagrodzenia ma charakter
szczególny i nie może być utoż-
samiana z wynagrodzeniem za
zwykłe czynności leżące w za-
kresie obowiązków koncesjona-
riusza. Jest to suma, którą kon-
cesjonariusz może spożytkować
jedynie na konkretnie określony
cel, który związany jest z pokry-
ciem kosztów, jakie w przyszło-
ści będą wiązały się z konieczno-
ścią dokonywania remontów au-
tostrady. Zdaniem sądu prze-
kazane środki nie stanowią źró-
dła zysku. Wynagrodzenie za
usługi świadczone przez konce-
sjonariusza w związku z bieżącą
eksploatacją autostrady nie mo-
że być zaliczone do żadnej z ka-
tegorii przychodu z art. 12 ust.
4 ustawy o CIT. Z uwagi na spe-
cyficzny charakter umowy kon-
cesyjnej oraz zasad związanych
z budową i eksploatacją auto-
strady należy świadczenie w po-
staci wynagrodzenia za dostęp-
ność oceniać oddzielnie z punk-
tu widzenia każdego jego
składnika.
Sąd nie zgodził się z fiskusem,
że datą powstania przychodu
w tym przypadku będzie ostat-
ni dzień okresu rozliczeniowego
określonego w umowie lub na
wystawionej fakturze, nie rza-
dziej niż raz w roku. Jego zda-
niem nie wszystkie usługi kon-
cesjonariusza związane z bieżą-
cą eksploatacją autostrady ma-
ją charakter ciągły – np. usługi
związane z rehabilitacją auto-
strady. W odniesieniu do prac
rehabilitacyjnych konkretne
prace naprawcze będą realizo-
wane tylko w razie zaistnienia
takiej potrzeby. Możliwe będzie
wydzielenie kolejnych etapów
tych prac, a zatem po zakończe-
niu każdego etapu będzie moż-
na mówić o wykonaniu usługi
oraz poniesionych w związku
z tym kosztach.
Ponadto sąd podkreślił, że
koszty poniesione w przyszłości
na każdą konkretną pracę zwią-
zaną z rehabilitacją autostrady
będą przyporządkowane do od-
powiadającej tym kosztom su-
my otrzymanej od ministra in-
frastruktury tytułem zwrotu
kosztów rehabilitacji. Możliwe
jest zatem przypisanie każdego
poniesionego wydatku do okre-
ślonej sumy stanowiącej przy-
chód, co decyduje o tym, że da-
ny koszt będzie mógł być uzna-
ny za koszt bezpośredni. Dlatego
zasadne jest rozliczanie na bie-
żąco ponoszonych kosztów re-
habilitacji. W każdym roku po-
datkowym, w którym spółka po-
nosić będzie koszty rehabilitacji,
w rachunku podatkowym po-
winna być wykazywana ich
kwota jako kosztów uzyskania
przychodu oraz odpowiadająca
jej co do wartości kwota na re-
habilitację jako przychód podle-
gający opodatkowaniu.
Wyrok WSA w Gdańsku z 18 ma-
ja 2010 r., sygn. akt I SA/Gd
164/10, niepublikowany.
STAN FAKTYCZNY
W sierpniu 2004 r. spółka akcyj-
na podpisała z ministrem infra-
struktury umowę na wybudo-
wanie oraz eksploatację odcinka
autostrady w ramach partner-
stwa publiczno-prywatnego. Na
podstawie umowy oraz w opar-
ciu o uprzednio uzyskaną konce-
sję, spółka zajmuje się projekto-
waniem, budową oraz eksplo-
atacją odcinka autostrady.
Z UZASADNIENIA
Spółka zaskarżyła interpreta-
cję i Wojewódzki Sąd Admini-
stracyjny w Gdańsku przyznał
jej rację. Sąd zgodził się, że kwo-
Opracowała
Aleksandra Tarka
C
4
Tygodnik Podatkowy
21 czerwca 2010
nr 118 (2749)
www.gazetaprawna.pl
Interpretacje
IZBA SKARBOWA W WARSZAWIE
o rozliczeniach podatku od towarów i usług
Cały VAT od zakupu auta ciężarowego i paliwa podlega odliczeniu
Podatnik, który kupił w ramach prowadzonej firmy samo-
chód ciężarowy, może odliczyć cały VAT od tego zakupu
i paliwa do napędu takiego auta.
nak z uwzględnieniem art.
25 ust. 1 pkt 2 oraz przepisu
art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy
o podatku od towarów
i usług oraz o podatku akcy-
zowym, obowiązującego do
30 kwietnia 2004 r., a także
par. 10 ust. 3 rozporządzenia
z 22 marca 2002 r. w spra-
wie wykonania niektórych
przepisów ustawy o podat-
ku od towarów i usług oraz
o podatku akcyzowym
(Dz.U. nr 27, poz. 268 z późn.
zm.).
W analizowanym przypad-
ku pojazd ma dopuszczalną
ładowność wynoszącą 628 kg,
a także zostało wydane w sto-
sunku do niego świadectwo
homologacji, z którego bez-
spornie wynika, że jest to po-
jazd ciężarowy. Bez znacze-
nia jest fakt, że w dowodzie
rejestracyjnym zapisano ro-
dzaj pojazdu: samochód oso-
OPINIA
homologację ciężarową.
Można dokonać wówczas
odliczenia podatku od za-
kupu pojazdu oraz zakupu
paliwa do niego.
W przedstawionym stanie
faktycznym podatnik
spełnił wszystkie ustawo-
we przesłanki. Zatem
przysługuje mu prawo do
odliczenia. Wzmianka
w dowodzie rejestracyj-
nym, że jest to samochód
osobowy, nie powinna
mieć żadnego znaczenia,
skoro samochód ma ho-
mologację, która jest do-
wodem na to, że pojazd
ma status ciężarowy.
Z uwagi na obowiązująca
nasz kraj dyrektywę Rady
z 28 listopada 2006 r.,
sygn. 2006/112/ WE, która
zastąpiła VI Dyrektywę Ra-
dy 77/388/EWG z 17 maja
1977, polski ustawodawca
nie będzie miał możliwości
wprowadzania nowych
ograniczeń ustawowych
dla odliczania podatku na-
liczonego od nabytych sa-
mochodów lub od zakupu
paliwa do tych samocho-
dów. Mają w tym zakresie
zastosowanie ograniczenia
wynikające z ustawy o VAT
JAKI PROBLEM
ROZSTRZYGNĘŁA
IZBA
Spółka, będąca podatnikiem
VAT, w marcu 2010 r. na
podstawie umowy leasingu
operacyjnego nabyła samo-
chód marki Octavia Premia
na potrzeby prowadzonej
działalności. Według posia-
danego przez spółkę wycią-
gu ze świadectwa homologa-
cji dla skompletowanych po-
jazdów, samochód został
wyprodukowany na podsta-
wie pojazdu podstawowego
„M1, samochód osobowy”,
jego kategoria, wskazana
w punkcie 0.4, to „N1”, a ro-
dzaj, wskazany w punkcie 50
wyciągu, to,,samochód cię-
żarowy”. Dopuszczalna ła-
downość pojazdu to 628 kg.
Spółka nie posiada zaświad-
czenia wydanego przez
okręgową stację kontroli po-
jazdów o spełnieniu wyma-
gań dla pojazdów samocho-
dowych. W dowodzie reje-
stracyjnym zapisano – „ro-
dzaj pojazdu”: samochód
osobowy. Czy spółce przy-
sługuje prawo do odliczenia
VAT naliczonego z tytułu
nabycia samochodu w peł-
nej wysokości?
Gabriela Nowicka
prawnik w Auxilium
obowiązujące przed wej-
ściem Polski do UE. Należy
zatem pamiętać o kilku
warunkach, które podatnik
musi spełnić, aby móc sko-
rzystać z odliczenia. Są ni-
mi: dopuszczalna ładow-
ność samochodu musi wy-
nieść powyżej 500 kg oraz
samochód musi posiadać
ODPOWIEDŹ IZBY
Podatnik po 1 maja 2004 r.
ma prawo do odliczenia
VAT od zakupu samochodu
oraz do odliczania VAT od
zakupu paliwa wykorzysty-
wanego do jego napędu, jed-
bowy. Zatem zgodnie z usta-
wą o VAT podatnikowi przy-
sługuje pełne prawo do odli-
czenia podatku naliczonego
od zakupu tego pojazdu,
a także do odliczenia podat-
ku naliczonego od zakupu pa-
liwa do napędu tego pojazdu.
Interpretacja indywidualna dy-
rektora Izby Skarbowej w War-
szawie z 26 maja 2010 r.
(nr IPPP2/443-222/10-3/MM).
IZBA SKARBOWA W WARSZAWIE
o sprzedaży nieruchomości
Bez 12-miesięcznego meldunku nie można skorzystać z ulgi w PIT
Podatnik, który nie był zameldowany przez co najmniej
12 miesięcy w sprzedawanej nieruchomości, nie może
skorzystać z ulgi meldunkowej.
ODPOWIEDŹ IZBY
Podatniczka nabyła nierucho-
mość w drodze darowizny
8 września 2008 r. W związku
z tym do opodatkowania przy-
chodu ze sprzedaży tej nieru-
chomości mają zastosowanie
przepisy ustawy o PIT (t.j. Dz.U.
z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn.
zm.) obowiązujące od 1 stycznia
2007 r. do 31 grudnia 2008 r.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt
126 ustawy o PIT – w brzmie-
niu obowiązującym od
1 stycznia 2007 r. do 31 grud-
nia 2008 r. – wolnymi od po-
datku dochodowego są przy-
chody uzyskane z odpłatnego
zbycia:
a. budynku mieszkalnego, je-
go części lub udziału w ta-
kim budynku,
b. lokalu mieszkalnego stano-
wiącego odrębną nierucho-
mość lub udziału w takim
lokalu,
c. spółdzielczego własnościo-
wego prawa do lokalu
mieszkalnego lub udziału
w takim prawie,
d. prawa do domu jednoro-
dzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej lub udziału
w takim prawie.
– jeżeli podatnik był zameldowa-
ny w budynku lub lokalu wymie-
nionym w lit. a)-d) na pobyt sta-
ły przez okres nie krótszy niż 12
miesięcy przed datą zbycia.
W naszym przypadku, podat-
niczka nie spełnia wymaga-
nego przepisami ustawy wa-
runku 12-miesięcznego okre-
su zameldowania na pobyt
stały, co oznacza, że nie przy-
sługuje jej prawo do skorzy-
stania z ulgi meldunkowej.
Przychód uzyskany ze sprzeda-
ży własnościowego prawa do lo-
kalu mieszkalnego i własnościo-
wego prawa do garażu podlega
opodatkowaniu 19-proc. PIT.
Interpretacja indywidualna dy-
rektora Izby Skarbowej w War-
szawie z 1 czerwca 2010 r.
(nr IPPB4/415-207/10-6/JC).
JAKI PROBLEM
ROZSTRZYGNĘŁA
IZBA
Podatniczka 8 września 2008 r.
na podstawie aktu notarialne-
go – umowy darowizny uzy-
skała od swojej siostry spół-
dzielcze własnościowe prawo
do lokalu mieszkalnego oraz
spółdzielcze własnościowe
prawo do garażu. Ograniczo-
ne prawa rzeczowe podat-
niczka sprzedała 28 sierpnia
2009 r. Od dnia nabycia pra-
wa do spółdzielczego lokalu
mieszkalnego do dnia jego
sprzedaży podatniczka nie
była zameldowana w tym lo-
kalu na stałe. Czy może sko-
rzystać z ulgi meldunkowej?
IZBA SKARBOWA W WARSZAWIE
o zwolnieniach ustawowych
Emerytura z Banku Światowego jest objęta podatkiem dochodowym
Świadczenia emerytalne otrzymywane przez podatnika
z Pracowniczego Programu Emerytalnego Banku
Światowego nie są zwolnione z PIT w Polsce.
Zjednoczonych osobie mają-
cej miejsce zamieszkania
w Polsce. Dochód ten może
być również opodatkowany
w państwie, z którego jest wy-
płacany (w USA).
W Polsce wypłaty środków
zgromadzonych w pracowni-
czym programie emerytal-
nym korzystają ze zwolnienia
wynikającego z art. 21 ust.
1 pkt 58 lit. b) ustawy o PIT.
Zgodnie z tym przepisem,
wolne od podatku dochodo-
wego są wypłaty środków
zgromadzonych w pracowni-
czym programie emerytal-
nym dokonane na rzecz
uczestnika lub osób upraw-
nionych do tych środków po
śmierci uczestnika.
W art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a)
ustawy o PIT chodzi o wypła-
ty transferowe określonych
środków na indywidualne kon-
to emerytalne, w rozumieniu
przepisów o indywidualnych
kontach emerytalnych, nato-
miast w lit. c) – wypłaty okre-
ślonych środków do pracowni-
czego programu emerytalnego
są zwolnione, jeśli są zgodne z
przepisami o pracowniczych
programach emerytalnych.
W przypadku art. 21 ust. 1 pkt
58 lit. b) ustawy, ustawodawca
w ogóle nie wymaga, aby
przedmiotem zwolnienia była
wypłata środków zgromadzo-
nych w pracowniczym progra-
mie emerytalnym, tylko zgod-
nie z ustawą o pracowniczych
programach emerytalnych.
Artykuł 21 ust. 1 pkt 58 lit. b)
ustawy o PIT, mówiąc o środ-
kach zgromadzonych w „pra-
cowniczym programie emery-
talnym”, w żaden sposób nie
zawęża tego określenia tylko
do pracowniczych programów
emerytalnych w rozumieniu
ustawy o pracowniczych pro-
gramach emerytalnych.
Zatem zwolnienie podatkowe,
przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt
58 lit. b) ustawy o PIT, dotyczy
wypłat środków zgromadzo-
nych zarówno w pracowniczym
programie emerytalnym utwo-
rzonym i działającym na podsta-
wie przepisów ustawy o pra-
cowniczych programach emery-
talnych, jak i w pracowniczym
programie emerytalnym utwo-
rzonym i prowadzonym w in-
nym państwie członkowskim
Unii Europejskiej na podstawie
przepisów właściwych tym pań-
stwom.
Wobec tego świadczenia otrzy-
mywane przez podatnika z eme-
rytury z Pracowniczego Pro-
gramu Emerytalnego Banku
Światowego nie korzystają ze
zwolnienia od opodatkowania
na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58
lit. b) ustawy o PIT, bowiem wy-
płata nie następuje ze środków
pracowniczego programu eme-
rytalnego spełniającego wymo-
gi określone w dyrektywie
w sprawie pracowniczych pro-
gramów emerytalnych, utwo-
rzonego na terytorium jakiego-
kolwiek państwa członkowskie-
go Unii Europejskiej.
Interpretacja indywidualna dy-
rektora Izby Skarbowej w War-
szawie z 28 maja 2010 r.
(nr IPPB4/415-208/10-2/SP).
JAKI PROBLEM
ROZSTRZYGNĘŁA
IZBA
W okresie grudzień 1997 r.
– kwiecień 2003 r. podatnik był
zatrudniony w Międzynarodo-
wym Banku (Bank Światowy)
w Waszyngtonie, którego
udziałowcem jest Polska, na
stanowisku zastępcy dyrekto-
ra wykonawczego, członka ra-
dy dyrektorów (Board of Di-
rectors), będącej organem za-
rządzającym tej instytucji.
Otrzymywane wynagrodzenie
było zwolnione od podatku na
mocy art. 21 ust. 1 pkt 82 usta-
wy o PIT. W trakcie pracy
w Banku Światowym podatnik
przystąpił do Pracowniczego
Programu Emerytalnego Ban-
ku Światowego, który jest ad-
resowany do pracowników
i członków kierownictwa tej in-
stytucji. Przystąpienie do pro-
gramu ma charakter dobro-
wolny, a źródłem jego środków
są wpłaty dokonywane przez
pracowników oraz pracodaw-
cę. Po powrocie do kraju i osią-
gnięciu wieku emerytalnego
podatnik otrzymuje emerytu-
rę z Pracowniczego Programu
Emerytalnego Banku Świato-
wego, która przekazywana jest
na rachunek w banku krajo-
wym. Czy środki te są zwolnio-
ne od opodatkowania?
Opracowała
Ewa Matyszewska
ODPOWIEDŹ IZBY
Z polsko-amerykańskiej umo-
wy podatkowej wynika, że Pol-
ska ma prawo opodatkować
dochód z tytułu wypłat zwią-
zanych z wycofaniem środków
należnych z tytułu uczestnic-
twa w pracowniczym progra-
mie emerytalnym ze Stanów
Więcej interpretacji podatkowych
Tylko na
>
www.ksiegowosc.gazetaprawna.pl
Dla prenumeratorów darmowy dostęp do serwisu
po zalogowaniu
21 czerwca 2010
nr 118 (2749)
www.gazetaprawna.pl
Tygodnik Podatkowy
C
5
Rozliczenia VAT
Czynności opodatkowane
Pierwsze zasiedlenie nieruchomości
uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia z VAT
EKSPERCI WYJAŚNIAJĄ
Jak rozliczyć przekazanie
pracownikowi telefonu za 1 zł
Jak ustalić podstawę opodatkowania VAT przy przeka-
zaniu nieodpłatnie pracownikowi telefonu komórko-
wego, który firma kupiła za 1 zł netto, a w chwili prze-
kazania telefon miał wartość ok. 150 zł?
Przedsiębiorca, który sprzedaje używane budynki,
będzie zwolniony z VAT, gdy nie poniesie nakładów
na ich ulepszenie.
Oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia
stanowiły co najmniej 30
proc. wartości początko-
wej.
Zgodnie z ustawą o podatku
dochodowym od osób fizycz-
nych środki trwałe uważa się
za ulepszone, gdy suma wy-
datków poniesionych na ich
przebudowę, rozbudowę, re-
konstrukcję, adaptację lub
modernizację w danym roku
podatkowym przekracza 3,5
tys. zł i wydatki te powodują
wzrost wartości użytkowej
w stosunku do wartości z dnia
przyjęcia środków trwałych
do używania, mierzonej
w szczególności okresem uży-
wania, zdolnością wytwórczą,
jakością produktów uzyskiwa-
nych za pomocą ulepszonych
środków trwałych i kosztami
ich eksploatacji.
Ze zwolnienia dla budynków
używanych nie skorzysta jed-
nak w pewnych sytuacjach
przekształcenie mieszkania,
którego może dokonać lokator
spółdzielni. Jeżeli w okresie
pięciu lat od ustanowienia
spółdzielczego lokatorskiego
prawa do lokalu mieszkalnego
jest zawierana umowa o prze-
kształcenie przysługującego
członkowi prawa na spółdziel-
Oświadczenie składane
naczelnikowi urzędu
skarbowego musi
zawierać:

imiona i nazwiska
lub nazwę, adresy
oraz numery
identyfikacji podatkowej
dokonującego dostawy
oraz nabywcy,

planowaną datę
zawarcia umowy dostawy
budynku, budowli lub ich
części,

adres budynku, budowli
lub ich części.
Maciej Górski
doradca podatkowy w BDO
Bogdan Świąder
bogdan.swiader@infor.pl
Nieodpłatne przekazanie telefonu komórkowego pracowni-
kowi podlega VAT, jeśli przekazanie nastąpiło na cele nie-
związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębior-
stwem. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne
przekazanie przez podatnika towarów należących do jego
przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzoną
przez niego firmą, w szczególności jeżeli przekazanie nastę-
puje na cele osobiste pracowników lub byłych pracowników,
jest traktowane na równi z odpłatną dostawą towarów. Dzieje
się tak pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo
do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku na-
liczonego przy nabyciu tych towarów, w całości lub w części.
W takiej sytuacji podstawę opodatkowania stanowi cena na-
bycia przekazanych towarów bez podatku. Jeśli towar został
wyprodukowany przez podatnika, podstawą opodatkowania
jest koszt wytworzenia. Zgodnie z treścią art. 29 ust. 10 obo-
wiązującą od 1 stycznia 2008 r. zarówno cena nabycia, jak
i koszt wytworzenia powinny zostać określone na moment
dostawy tych towarów. W związku z tym podstawą opodat-
kowania nie jest cena historyczna towaru, ale cena nabycia
w momencie dostawy tych towarów. Ustawa o VAT nie okre-
śla, w jaki sposób obliczyć cenę nabycia tych towarów w mo-
mencie ich dostawy. Zwrot „tych”, a nie np. „takich” bądź
„podobnych”, oznacza, że nie można przyjąć ceny towarów
podobnych, tylko cenę tych towarów, które są przedmiotem
dostawy. Takie sformułowanie utrudnia określenie podstawy
opodatkowania. W praktyce czynnikami, które mogą mieć
wpływ na wysokość ceny, mogą być inflacja, utrata wartości
przez towar z powodu zużycia, upowszechnienie się nowszej
technologii itp. Gdy przekazany telefon miał wartość ok. 150
zł, podstawą opodatkowania jest 150 zł.
Podatnik VAT ma obowiązek
rozliczyć ten podatek w trans-
akcjach zawieranych z innymi
podmiotami. Oznacza to ko-
nieczność wystawienia faktu-
ry z określoną stawką VAT
lub zwolnieniem z podatku.
Ustawa o podatku od towarów
i usług pozwala w niektórych
przypadkach na zwolnienie
z VAT towarów używanych.
właściwemu dla ich na-
bywcy naczelnikowi urzę-
du skarbowego zgodne
oświadczenie, że wybiera-
ją opodatkowanie dostawy
budynku, budowli lub ich
części.
Ustawodawca daje więc po-
datnikom dokonującym do-
stawy budynków, którzy ma-
ją prawo skorzystania ze
zwolnienia od podatku, po
spełnieniu określonych wa-
runków, możliwość rezygna-
cji ze zwolnienia i opodatko-
wania transakcji na zasadach
ogólnych.
nictwa mieszkaniowego, któ-
ra nie jest objęta społecznym
programem mieszkaniowym
(z wyłączeniem lokali użytko-
wych oraz lokali mieszkal-
nych w budynkach niemiesz-
kalnych).
Dostawa obiektów budowla-
nych wiąże się również ze
sprzedażą gruntów, na któ-
rych te obiekty zostały wybu-
dowane. Kwestię opodatkowa-
nia dostawy gruntu, na którym
położona jest nieruchomość,
rozstrzygają przepisy ustawy
o VAT. W przypadku dostawy
budynków lub budowli trwale
z gruntem związanych albo
części budynków lub budowli
z podstawy opodatkowania nie
wyodrębnia się wartości grun-
tu. Oznacza to, że do dostawy
gruntu stosuje się analogiczną
stawkę podatku jak przy do-
stawie budynków, budowli lub
ich części trwale związanych
z gruntem. Jeżeli dostawa bu-
dynków, budowli lub ich części
korzysta ze zwolnienia od po-
datku, ze zwolnienia korzysta
również dostawa gruntu, na
którym obiekt jest posadowio-
ny. W przypadku opodatkowa-
nia stawką podstawową lub
obniżoną budynków, które sta-
nowią przedmiot sprzedaży,
grunt będzie objęty taką samą
stawką.
Należy pamiętać, że tylko
dostawa terenów niezabudo-
wanych innych niż tereny bu-
dowlane oraz przeznaczone
pod zabudowę korzysta ze
zwolnienia z VAT.
Budynki używane
Zwolniona z VAT jest m.in.
dostawa budynków, budowli
lub ich części, z wyjątkiem
gdy: dostawa jest dokonywa-
na w ramach pierwszego za-
siedlenia lub przed nim oraz
między pierwszym zasiedle-
niem a dostawą budynku, bu-
dowli bądź ich części upłynął
okres krótszy niż dwa lata.
Zwolniona może być rów-
nież dostawa budynków, bu-
dowli lub ich części nieobję-
ta wcześniej wspomnianym
zwolnieniem, pod warun-
kiem że:

Opodatkowanie gruntu
Sprzedaż budynków, które
nie są zwolnione z VAT, np.
w ramach pierwszego zasie-
dlenia, będzie opodatkowana
podstawową stawką VAT,
czyli 22-proc., lub obniżoną
7-proc. stawką.
(SF)
w stosunku do tych obiek-
tów nie przysługiwało do-
konującemu ich dostawy
prawo do obniżenia kwoty
podatku należnego o kwo-
tę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy
nie ponosił wydatków na
ich ulepszenie, w stosunku
do których miał prawo do
obniżenia kwoty podatku
należnego o kwotę podatku
naliczonego, a jeżeli pono-
sił takie wydatki, to były
one niższe niż 30 proc. war-
tości początkowej tych
obiektów.
Warunku uprawniającego
do zwolnienia z VAT, doty-
czącego ponoszenia wydat-
ków na ulepszenie w wysoko-
ści niższej niż 30 proc. warto-
ści początkowej obiektów, nie
stosuje się, jeżeli budynki, bu-
dowle lub ich części w stanie
ulepszonym były wykorzy-
stywane przez podatnika do
czynności opodatkowanych
przez co najmniej pięć lat.
Podstawa prawna
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
Wystawienie faktury VAT
Czy faktura zawsze musi mieć
podpis i pieczęć wystawcy
W przypadku dostawy
towarów zwolnionych
od podatku na faktu-
rze wskazuje się
również:

symbol towaru lub usłu-
gi, określony w klasyfika-
cjach wydanych na pod-
stawie przepisów o staty-
styce publicznej, jeżeli
ustawa o VAT lub przepisy
wykonawcze powołują ten
symbol, lub

przepis ustawy o VAT al-
bo rozporządzenia, na
podstawie którego podat-
nik stosuje zwolnienie od
podatku.
Rozpocząłem prowadzenie działalności gospodarczej
i otrzymałem pierwszą fakturę VAT, ale jest ona bez
podpisu i pieczątki wystawcy. Czy taka faktura jest
ważna?
Tomasz Siek
menedżer w zespole VAT firmy Deloitte
cze własnościowe prawo do
lokalu lub ustanowienie w
miejsce tego prawa odrębnej
własności lokalu, podstawą
opodatkowania jest kwota na-
leżna z tytułu tego przekształ-
cenia pomniejszona o kwotę
należnego podatku.
Stawka 22-proc. będzie sto-
sowana do obiektów, które nie
mają charakteru mieszkanio-
wego, np. budynków użytko-
wych. Natomiast do dostawy,
budowy, remontu, moderni-
zacji, termomodernizacji lub
przebudowy obiektów bu-
dowlanych lub ich części zali-
czonych do budownictwa ob-
jętego społecznym progra-
mem mieszkaniowym stosuje
się stawkę podatku w wyso-
kości 7 proc. Do budownictwa
objętego społecznym progra-
mem mieszkaniowym zalicza
się budynki mieszkalne jedno-
rodzinne, których powierzch-
nia użytkowa nie przekracza
300 mkw., oraz lokale miesz-
kalne, których powierzchnia
użytkowa nie przekracza 150
mkw. Dodatkowo do końca te-
go roku z obniżonej stawki
VAT korzysta też dostawa po-
zostałych obiektów budow-
Nie ma obowiązku umieszczania podpisu wystawcy lub od-
biorcy jak również ich pieczątek na fakturze VAT. Lista infor-
macji, które powinna zawierać faktura VAT, została wskaza-
na w rozporządzeniu ministra finansów w sprawie zwrotu
podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposo-
bu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do któ-
rych nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towa-
rów i usług, tzw. rozporządzeniu fakturowym. Wśród ele-
mentów, które muszą się znaleźć na fakturze, wymienione
są m.in.: nazwa sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz nu-
mery NIP oraz dane dotyczące sprzedawanych towarów lub
usług. Brak jest jednak wymogu umieszczenia podpisu
sprzedawcy lub nabywcy. Taki obowiązek istniał przed
1 maja 2004 r., dlatego w praktyce wielu przedsiębiorców
nadal z przyzwyczajenia podpisuje wystawiane faktury.
Jednak po 1 maja 2004 r., jeśli faktura nie zawiera żadnych
podpisów, jest ona ważna, zgodnie z przepisami dotyczą-
cymi VAT (pod warunkiem że zawiera inne elementy wy-
magane przez rozporządzenie fakturowe).
Podstawa prawna
Art. 2 pkt 14, art. 29 ust. 5 i ust. 8,
art. 43 ust. 1 pkt 10-11, ust. 7 – 7a,
ust. 10 – 11 ustawy z 11 marca
2004 r. o podatku od towarów
i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535
z późn. zm.).
Par. 5 ust. 7 rozporządzenia mini-
stra finansów z 28 listopada
2008 r. w sprawie zwrotu podatku
niektórym podatnikom, wystawia-
nia faktur, sposobu ich przecho-
wywania oraz listy towarów
i usług, do których nie mają zasto-
sowania zwolnienia od podatku
od towarów i usług (Dz.U. nr 212,
poz. 1337 z późn. zm.).
Par. 37 rozporządzenia ministra
finansów z 24 grudnia 2009 r.
w sprawie wykonania niektórych
przepisów ustawy o podatku od
towarów i usług (Dz.U. nr 224,
poz. 1799 z późn. zm.).
Rezygnacja ze zwolnienia
W przypadku transakcji za-
wieranych między podatnika-
mi VAT można zrezygnować
ze zwolnienia przy sprzedaży
używanych budynków. Istnie-
je możliwość rezygnacji ze
zwolnienia i wybór opodatko-
wania dostawy budynków,
budowli lub ich części, pod
warunkiem że dokonujący
dostawy i nabywca budynku,
budowli lub ich części:

Pierwsze zasiedlenie
Pierwsze zasiedlenie w myśl
ustawy o VAT rozumiane jest
jako oddanie do użytkowa-
nia, w wykonaniu czynności
podlegających opodatkowa-
niu, pierwszemu nabywcy
lub użytkownikowi budynków
budowli lub ich części po ich:

(SF)
wybudowaniu lub
Podstawa prawna
Rozporządzenie ministra finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie
zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur,
sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których
nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług
(Dz.U. nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

ulepszeniu, jeżeli wydatki
poniesione na ulepszenie,
w rozumieniu przepisów
o podatku dochodowym,
są zarejestrowani jako po-
datnicy VAT czynni,

złożą przed dniem dokona-
nia dostawy tych obiektów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • cs-sysunia.htw.pl