Tartuffe bohater swietoszka Moliera, (((ŚCIĄGI))) (((OPRACOWANIA))) (((STRESZCZENIA))), ŚCIĄGI(INNE), ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Bohater literacki
Ucz się z
Tartuffe,
bohater Świętoszka Molière’a
Świętoszek Moliera to postać niebezpieczna. Działa z zakrytą twarzą, stosuje podstępy,
jest obłudny i żądny władzy. Jednak jego postawa, charakteryzująca się noszeniem ko-
lejnych masek, które kryją jego prawdziwe oblicze, jest tym groźniejsza, że jako broni
używa religii. A warto wiedzieć, że w siedemnastowiecznej Francji religia katolicka
była nie tylko ważna społecznie, ale nawet cechował ją pewnego rodzaju fanatyzm.
Orgon przyjął Tartuffe’a pod swój dach. Uwierzywszy w jego pozy i ogromną religij-
ność, zaprosił go do swego domu. Było to z pewnością posunięcie taktyczne. W ówcze-
snym świecie obłudy i fanatyzmu tak bogaty i światowy człowiek, jak Orgon lepiej był
postrzegany przez społeczeństwo, mojąc u boku cywilnego przewodnika duchowego,
tchnącego niezłomną wiarą.
O utworze źródłowym
Świętoszek
został napisany przez
Moliera (którego prawdziwe na-
zwisko brzmiało Jean Baptiste
Poquelin) w 1664 roku, lecz
spory, które rozgorzały zaraz po
premierze doprowadziły do zdję-
cia sztuki z afisza. Ostatecznie
dopiero trzecia wersja utworu
uzyskała akceptację dworu kró-
lewskiego, licznie obsadzonego
przez dewotów i „świętoszków”.
Imię tytułowej postaci – Tartuffe
– ma podwójne, symboliczne zna-
czenie. Molier zapożyczył je z ję-
zyka i teatru włoskiego.
Tartufo
po
włosku to trufla, a imię to w te-
atrze włoskim noszone jest zazwy-
czaj przez postać hipokryty.
Najważniejsze momenty w życiu bohatera

Tartuffe żyje w biedzie. Zauważa przychodzącego do kościoła Orgona i postanawia
to wykorzystać. Nadskakuje mu, udaje świętego, leży krzyżem przed ołtarzem, wresz-
cie ujęty tym Orgon przygarnia go do swego domu.

Tartuffe przybieranymi pozami i świętoszkowatymi gestami zaskarbia sobie ślepe
przywiązanie i miłość Orgona i pani Pernelle. Reszta rodziny patrzy podejrzliwie na
jego obłudne zachowanie.

Tartuffe odsłania swe prawdziwe oblicze, umizgując się nieprzyzwoicie do żony Orgona,
Elmiry. Jednak Orgon nie daje wiary słowom swego syna, oczerniającym Świętoszka.

Tartuffe dostaje od Orgona rękę jego córki, dziedziczy majątek Orgona, zostaje
dopuszczony do wszystkich jego sekretów.

Orgon podsłuchuje propozycje składane Elmirze przez Tartuffe’a i wypędza go z do-
mu. Tartuffe grozi mu odebraniem majątku.

Tartuffe przysyła urzędnika, który ma dopilnować opuszczenia domu przez rodzinę
Orgona, sam zaś składa na Orgona donos do króla, oskarżając go o zdradę stanu.

Nagłe rozwiązanie: szczęśliwy Tartuffe czeka na aresztowanie Orgona i wyprowadz-
kę rodziny. Tymczasem to on sam zostaje aresztowany przez urzędnika królewskiego,
który wyjawia, że Tartuffe jest od dawna poszukiwanym opryszkiem.
Bohater o sobie samym

Tartuffe jest genialnym aktorem, udaje mu się przekonać Orgona i jego matkę, że jest
najpokorniejszym sługą bożym, podczas gdy cały czas knuje intrygi przeciwko swemu
dobroczyńcy.

Świętoszek jest obłudnikiem. Wiara, którą się chełpi jest wyłącznie na pokaz. Jego
stosunek do wiary najlepiej ilustrują te słowa:
Zgorszenie świata – oto, co sumienie
gniecie,
I wcale ten nie grzeszy, kto grzeszy w sekrecie.

Tartuffe jest mistrzem pozoru. W sztuce Moliera zdejmuje jednak kolejne maski, obna-
żając swoją prawdziwą naturę: prostaka zachłannego i żadnego władzy i pieniędzy.
Ważne słowa postaci
Zgorszenie świata – oto, co sumienie gniecie,
I wcale ten nie grzeszy, kto grzeszy w sekrecie.
Będąc nabożnym, czyż być człowiekiem przestałem?
Kto mnie zna, temu pewno w głowie nie postoi
Płoche wnioski stąd ciągnąc o chciwości mojej.
1
Najważniejsze momenty w życiu bohatera
Bohater o sobie samym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • cs-sysunia.htw.pl